عزیز دل مامانی و بابایی

چقدر سخت است مادر بودن! گاه و بیگاه دلم میگیرد از فکرهایی که بی دلیل آزارم میدهند! "اگر چنان شود"ها دیگر امانم را بریده اند! از بعد از تولد دلبندم عجیب جان عزیز شده ام! و همه اش بخاطر گوهر وجود فرزندم است... این روزها حال این سالهای مادرم را درک میکنم! چه شبهایی را به صبح رسانیده است بی آنکه حتی ذره ای از آن را احساس کرده باشم! غمگینم... کاش می توانستم قسمت کوچکی از محبت هایش را جبران کنم! چقدر مادر بودن سخت است! وقتی بدانی دلبندت کسالت دارد گویی بند بند وجودت را به آتش کشیده اند! ممکن است شب تا صبح را فقط اشک بریزی بی آنکه کسی حالت را بفهمد! دیگران برچسب حساس بودن بر پیشانی ات مینشانند! چقدر سخت است مادر بودن! گاهی...

    عاشق این مدل خوابیدنتم عشقم   ...

سلام شاهزاده ی من دلخور نباشیا.. خوب با وجود یه پسر شیطون 9 ماهه که داره راه میوفته و همش از اینور خونه میره اونور خونه و به همه جای خونه سرک میکشه،دیگه از مامان نباید انتظار داشته باشی که تند تند بیام . برات بنویسم پسر گلم.ماشاالله اینقدر شیطون شدی که حد نداره.مدام توپ کوچولوهاتو پرت میکنی اینور و اونور خونه و تند تند چهار دست و پا میری و میاریشون.تازه گیا هم که به پریز و سیم علاقه ی خاصی نشون میدی و همش دنبال اینی که مامان حواسش نباشه تا بری و دست به سیم های پشت تلوزیون بزنی... وقتایی که حوصلمون رو نداری میری تو خونه بازیت و همونجا با اسباب بازیات مشغول میشی.منم خیالم راحته که حداقل اونجا وسیله خطرناک نداری که مدام بخوام بترس...